Ik was handtekeningen aan het ophalen in de Jozef Wautersstraat, waar bewoner zei: “Ik geloof wel dat het gerecht haar werk zal doen, als Assange niks misdaan heeft dan zal hij ook in de VS niet schuldig bevonden worden.”Open brief van advocaten wereldwijd voor Assange

Mogelijk is dat een iets te rooskleurige kijk op de zaak.

Op 14 augustus jongstleden ondertekenden 152 advocaten uit verschillende landen wereldwijd een open brief, gericht aan de verantwoordelijken van de Britse regering. Hun bevindingen zijn snoeihard over de behandeling van Julian Assange in het VK de schending van zijn rechten als beschuldigde. Ze vragen de Brits regering niet meer of minder dan zijn onmiddellijke vrijlating. Hun bezwaren zijn in 4 categorieën onder te verdelen:

1. Zijn uitlevering aan de VS is illegaal. Assange zou in de VS voor een speciale jury die bestaat uit leden van de Amerikaanse inlichtingendiensten zoals de CIA en de NSA. Die hebben hem al afgeluisterd gaven tijdens zijn verblijf in de Ecuadoriaanse ambassade, het is niet waarschijnlijk dat zij hem een “eerlijk” verdict gaan geven. Alle aanklachten van de VS tegen Assange zijn “politieke misdrijven”, vallend onder de Espionage Act van 1917. Het Uitleveringsverdrag tussen de VS en het Verenigd Koninkrijk verbiedt expliciet uitlevering voor zulke misdrijven. De VS proberen dit verdrag naast zich neer te leggen. Het is meer dan waarschijnlijk dat Assange bij uitlevering aan de VS verder aan foltering zal blootgesteld worden, aangezien dat nu al het geval is (zie punt 3.)
2. Het is een schending van de persvrijheid. De eerste 17 beschuldigingen die onder de Espionage Act vallen, gaan in tegen de persvrijheid. Ze beschouwen standaard journalistieke onderzoekspraktijken als misdadig. CIA directeur Mike Pompeo verklaarde dat Assange bij berechtiging geen bescherming zou genieten van het “First Amendment”, dat de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting beschermt. Dit zou een openlijke discriminatie zijn en schending van zijn recht op verdediging. De vervolging van Assange schept hiermee een gevaarlijk precedent voor alle journalisten.
3. Het is een schending van het recht om niet gefolterd te worden, het recht op een gezondheid en het recht op leven. Rapporteurs van de Verenigde Naties en andere onafhankelijke medische experts stelden symptomen van langdurige psychologische foltering vast bij Assange, zoals extreme stress, chronische angst en psychisch trauma. In Belmarsh moest Assange een buitenproportionele straf van 50 weken uitzitten voor inbreuken op de voorwaarden van zijn verblijf in de ambassade van Ecuador (“bail infringement”). Die periode is ondertussen al meer dan 5 maanden voorbij (hij werd op 11 april 2019 vanuit de ambassade naar de Belmarsh gevangenis overgebracht) en hij wordt dus zonder enige rechtvaardiging verder gevangen aangehouden. De speciale gezant van de VN stelde onomwonden dat Assange verder gebrek aan medische verzorging met zijn leven kon bekopen. De advocaten herinneren er de Britse regering aan dat het Verenigd Koninkrijk deel uitmaakt van de Wereld Gezondheidsorganisatie, dat in haar Stichtingsverdrag stelt dat het kunnen genieten van een goede gezondheid één van de fundamentele rechten is van iedere mens, en dit ongeacht zijn of haar politieke overtuiging.
4. Het is een schending van het recht op een eerlijk proces. De rechters die moeten beslissen over Assange’s uitlevering zijn niet onafhankelijk. Hoofdrechter Emma Arbuthnot heeft aantoonbare banden met de Britse inlichtingendiensten, zowel op financieel als persoonlijk vlak. Dat zijn organisaties waarvan corruptieschandalen door Wikileaks zijn blootgelegd en die dus onmogelijk een neutraal oordeel kunnen vellen over de oprichter daarvan. Assange mocht het verslag van de beschuldigingen pas lezen weken nadat ze gepubliceerd waren. Zijn persoonlijke spullen, waaronder zijn bril, werden lange tijd in beslag genomen, hij mocht niet beschikken over een werkbare computer en hij mocht nauwelijks overleggen met zijn advocaten. Onder die omstandigheden is het duidelijk dat hij zich niet degelijk op zijn verdediging heeft kunnen voorbereiden. De rechters die over zijn uitlevering moeten beslissen, weigeren zich uit te spreken de mishandelende praktijken in de Belmarsh gevangenis, omdat ze daar zogezegd niet bevoegd voor zijn. Dat hij op 1 dag tijd 11 keer geboeid was, in 5 verschillende cellen gestoken, 2 maal volledig gefouilleerd en zijn persoonlijke zaken ontnomen, was voor (rechter in de zaak) Vanessa Baraitser geen reden om de Britse autoriteiten hierover aan te spreken. Die onwettelijke behandeling werd nochtans door de internationale balie sterk veroordeeld. De advocaten herinneren de Britse regering eraan dat het recht op een eerlijk proces een hoeksteen is van de democratie, een basisrecht zoals ondermeer geformuleerd in artikel 10 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

Om die 4 redenen verzoeken de advocaten de Britse regering om het uitleveringsproces stop te zetten en hem onmiddelijk in vrijheid te brengen