twee getuigen op de zitting van 29 september.
- Maureen Bird, ex-bewaker van gevangenissen in de VS. Ze schetste een beeld van een heel streng regime, met absoluut geen contact voor de gevangenen die in isolatie zitten. De procureur voor de VS (ditmaal was het Dobbin) kon dus de beproefde techniek van de vorige dagen niet toepassen: “Je werkt niet echt in zo’n gevangenis dus je kan het niet weten. Wij hebben een beëdigde verklaring (meestal van Gordon Kromberg) die stelt dat alles daar heel menselijk verloopt.” Wie dacht dat ze zich daarom niet zouden wagen aan andere onder-de-gordel ondervragingstechnieken, was eraan voor de moeite. Dobbin verweet Bird – als het er volgens haar dan toch zo onmenselijk aan toe ging – dat ze niet gereageerd had bij de gevangenis directie om het dan niet wat menselijk te maken. Met andere woorden ze was we medeplichtig aan en had dat kunnen voorkomen. Haar verhoor is bij Murray te lezen.
- Lindsay Lewis, advocaat van Abu Hamza, die in de ADX gevangenis van Florence zit. Zijn twee voorarmen zijn geamputeerd, nochtans is het toilet noch het bed in zijn cel aangepast aan zijn handicap. Dobbins repliceerde dat het toch een zware terreurmisdadiger was (en daarmee insinueerde dat hij zijn behandeling verdiende). Hamza’s bericht in een brief aan zijn kleinzoon “I love you” werd geïnterpreteerd als een gecodeerde terreurboodschap, waarna hij geen post meer mocht ontvangen.
Een beetje suspens voor de volgende dag, toen Baraitser aankondigde dat de twee getuigen van de volgende dag, informanten van UC Global, anonimiteit zouden krijgen. UC Global is erop betrapt om Assange in de ambassade van Ecuador te hebben afgeluisterd, tot zelfs plannen gesmeed om hem te vergiftigen of te ontvoeren.