Het is al twee weken geleden maar de website was toen telkens geblokkeerd toen ik het verslagje over wilde posten…

Op basis waarvan mensen beslissen om wel of niet een handtekening te zetten onder weet ik meestal niet. (Slechts in uitzonderlijke gevallen zeggen ze het erbij “ik teken omdat ik vind dat…”, of “niet omdat ik vind dat maar wel omdat ik vind dat”). Misschien moet ik dit eens lezen hierover: https://www.wrr.nl/binaries/wrr/documenten/publicaties/2010/02/07/hoe-mensen-keuzes-maken/Hoe-mensen-keuzes-maken.pdf

Ik heb wel het gevoel dat de beslissing meestal in de eerste seconden valt, ondanks het feit dat mijn uitleg over de zaak-Assange soms meerdere minuten duurt, zeker als mensen vragen stellen (dat is meestal een goed teken trouwens). Er zijn:

• De mensen die direct mee zijn, de zaak Assange volgen en willen steunen
• de mensen die niet mee zijn met de zaak-Assange, maar die maar enkele woorden nodig hebben om te ondertekenen (“klokkenluiders? Ja die moeten beschermd worden”)
• mensen die een langere uitleg nodig hebben om zichzelf te overtuigen dat het wel echt voor de goede zaak is. Meestal draait dat positief uit, in sommige gevallen niet. (Vaak uit schrik om hun adres te geven, ondanks het feit dat ik mijn eigen naam geef, en hen het reglement van het burgerinitiatief laat lezen waarin staat dat er geen misbruik van hun gegevens mag gebruikt worden, dat het enkel dient om de vereiste handtekeningen na te tellen)
• mensen die wel een lange uitleg willen, of vooral willen discussiëren, maar toch niet tekenen. (meestal op voorhand aangevoeld, maar aangezien ik ze zelf heb aangesproken wil ik hen uit beleefdheid niet onderbreken. De ene moment lukt die beleefdheid al beter als de andere ;-))
• mensen die op de hoogte zijn van de zaak Assange en hun redenen hebben om niet te tekenen, en dat ook aangeven.
• mensen die niet op de hoogte zijn, maar aangeven om niet te willen tekenen
• Mensen die niet in Leuven wonen (en dus niet mogen tekenen)

van die 7 categorieën reageren er dus 3 wel en 4 niet “Positief”. Drie op de 7, dat ziet er goed uit. Ik kan het ook omgekeerd bekijken, en dan is het resultaat iets minder rooskleurig: de helft van de mensen die we aanspreken (er zijn nog een aantal anderen handtekeningen aan het verzamelen), woont niet in Leuven, zoals studenten en toeristen. Van die helft dat overblijft is de helft zowiezo niet geïnteresseerd of heeft geen tijd om een petitie te tekenen. Dat is dus 1 op 4. Van die rest heeft de helft een uitgesproken anti-Assange beeld meegekregen door de pers, en/of is ervan overtuigd dat een burgerinitiatief daarvoor organiseren geen zinvolle actie is. Dan komen we aan 1 op 8 die nog overblijven. In praktijk zal de statistiek ergens in het midden liggen tussen de 3 op 7 en 1 op 8, en fel afhangen van de plaats en het moment van de dag.

De enige plaats tot nu toe waar ik enkel de eerste twee groepen heb ontmoet – mensen die snel of onvoorwaardelijk tekenden, was op Parkveld, niet toevallig een omgeving waar het publiek vertrouwd is met sociale actie: https://www.parkveld.org. (En misschien ook niet toevallig dat de politie er toen met grote delegatie “een kijkje” kwam nemen en een gasboete uitdelen. Veel jongeren ook, en ik heb de indruk dat de bereidheid om een petitie te steunen omgekeerd evenredig is met de leeftijd. (Al waren ook de meeste “oudere jongeren” positief over het burgerinitiatief. De groep heeft trouwens zelf al 2 burgerinitiatieven georganiseerd, die de moeite waard zijn om te vermelden: https://www.parkveld.org/actie en https://www.parkveld.org/2de-burgerinitiatief.