De mainstream pers is sinds anderhalf jaar doof en stom over het proces van Assange en wat er op het spel staat voor persvrijheid en bescherming van beklaagden onder de Grondwet. In België spant de Vlaamse pers de kroon, dat ligt ook aan het feit dat er geen publieke intellectuelen zijn die zich hiervoor willen engageren om toch eens af en toe hun stem te laten horen. Waarschijnlijk weten de meesten überhaupt zelfs niet waarover het gaat, of nemen ze kritiekloos over wat de Amerikaanse pers erover schrijft…

Onze pers langs franstalige kant laat gelukkig iets kritischer stemmen aan het woord, al zijn het er geen massa’s. Eén van de witte raven is Marc Molitor, ex-RtBF-journalist. (Het is een eer dat hij ons burgerinitiatief steunt en we al met hem over onze actie hebben kunnen discussiëren). Zijn carte blanche komt morgen in La Libre, met een gedachte-experiment: als Assange als journalist onder in dit soort proces kan uitgeleverd en veroordeeld worden, dan kan even goed een Belgische journalist die in het Midden-Oosten actief is en die bezwarende informatie over bijvoorbeeld Israel zou publiceren, daar opgepakt worden en uitgeleverd aan Israel (en een zware straf uitzitten). Of over Saoudi-Arabië, idem dito.

Zou Rudy Vranckx deze blog lezen en voor die argumenten vatbaar zijn? Of Björn Soenens, iemand? Of willen zij al stinkende potjes liever gedekt houden, en in hun veilige waters van hun feelgood-reportages blijven verder zwemmen?