“Leuven solidair met Julian Assange”

Verklaring

Julian Assange “mag” dan toch aan de VS uitgeleverd worden. Zo lezen we het in onze pers, alsof er eindelijk gerechtigheid kan geschieden. Onze media hebben zich de afgelopen 10 jaar waarin Assange als politieke gevangene opgesloten zat in London, op geen enkele moment iets van zijn lot aangetrokken. Niet in de 7 jaar waarin hij opgesloten zat in de ambassade van Ecuador, waarin hij nauwelijks daglicht zag, waarin hij tot in de toiletten continu bespioneerd werd en waarin vorig jaar een moordaanslag vanwege de CIA aan het licht kwam. Ook niet in de nu al 3 jaar waarin hij in erbarmelijke gezondheid in de Londense terreurgevangenis Belmarsh doorbrengt. De vraag waarom een kandidaat-politieke gevangene meer dan drie jaar “in voorhechtenis” moet gehouden worden, werd door geen enkele van onze journalisten gesteld. Het al lang ontkrachte – maar dus niet gefact-checkte – verhaal over de beschuldiging van “verkrachting” in 2010 kan wel nog in het bericht van 2022.

Als de berichtgeving over een politieke gevangene van zijn kaliber nog niet onvoorstelbaar genoeg is, toont de oorlog in Oekraïne eens te meer de 2 maten en gewichten om over oorlogsmisdaden te berichten. Uiteraard zijn we in Europa allemaal geshockeerd over de oorlogsmisdaden in Bucha, vinden we het niet meer dan normaal uit dat ze moeten onderzocht worden en dat degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn, moeten berecht worden. (en we gaan er hier voor het gemak van uit dat dat de Russische troepen zijn, ook al is dat lang niet zeker).

Maar welke verdienste heeft Wikileaks dan niet, als het erop aankomt oorlogsmisdaden te onthullen? Het bilan van de oorlogen “tegen de terreur” in Irak en Afghanistan waren een catastrofe over de ganse lijn, met meer dan een miljoen doden, miljoenen vluchtelingen en jarenlange ontwrichting van verweesde regio. De rapporten van Wikileaks, de Iraq War Logs, de Afghanistan War Logs, en niet in het minst de Collateralmurder executie van de Reuters journalist en andere toevallige passanten vanuit een Amerikaanse legerhelicopter, hebben de ogen van miljarden mensen geopend over deze “humanitaire missies”.

“If wars are started with lies, maybe they can be stopped by truth”

Dat was Julian’s lijfspreuk voor zijn brandende motivatie om Wikileaks op te richten. En we mogen ervan uitgaan dat de uiteindelijke (veel te late) “beëindiging” of afbouw van de militaire operaties in het Midden-Oosten ook dankzij de onthullingen van Wikileaks veroorzaakt is: als er geen draagvlak meer is in de publieke opinie dan is het moeilijk om destructieve militaire missies te blijven aanhouden, ook als die onder het mom van de strijd tegen de terreur blijven gepromoot worden. Maar we willen daar ook niet naïef in zijn: vooral ook de verschuiving van de Amerikaanse geostrategische doctrine heeft de holder-de-bolder terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Afghanistan gestimuleerd. Niet meer “War On Terror” maar wel “Greater Power Conflict” – confrontatie van het VS-imperialisme met haar directe rivalen – bepaalt de buitenlandpolitiek. Maar ook dat bewijst Assanges’ gelijk over die militaire interventies, en onderstreept eens te meer de verdienste van Wikileaks om er ons wereldwijd de ogen over te hebben geopend.

“If wars are started with lies, maybe they can be stopped by truth”

In een normaal functionerende democratie zouden Assange en Wikileaks als voorbeeld moeten dienen, in plaats van te moeten wegrotten in de gevangenis.

In Leuven hebben we onze verkozen vertegenwoordigers aangespoord om te vervolging en gevangenschap van Assange publiekelijk te veroordelen. Zij hebben geweigerd om dat te doen, met het excuus dat ze daarvoor “onbevoegd” zijn. Om toch maar niet op onze vraag te moeten antwoorden – een vraag die door 1000 kiezers werd ondertekend – hebben ze zelfs een stemming gehouden om zich daarvoor “onbevoegd” te laten verklaren. Maar onbevoegd voor wat? Onbevoegd om iets te mogen zeggen over de vervolging van een politieke gevangene? Onbevoegd om ergens iets over te zeggen omdat het geen lokale aangelegenheid is? Denken onze verkozenen dat de Leuvenaars te dom zijn om een onderscheid kunnen maken tussen bevoegd zijn om over iets te beslissen en bevoegd zijn om ergens een uitspraak over te doen? In dat geval kunnen we er hen aan herinneren dat ze met dezelfde gemeenteraad onlangs een motie stemden om hun solidariteit uit te drukken met de Oekraïense bevolking. Uiteraard kunnen we zo’n solidariteitsbetuiging toejuichen, maar we mogen toch enige standvastigheid verwachten over de van onze stad met Oekraïense bevolking toejuichen, maar we mogen toch enige standvastigheid verwachten van onze bestuurders en hun “bevoegdheden”.

En als het over de vervolging van Julian Assange gaat: een beetje meer lef om tegen de heersende berichtgeving van onze pers in te gaan, en verantwoordelijkheidsgevoel om sociaal onrecht tenminste te durven benoemen. En hun onderdanen die wel voor zijn zaak opkomen te ondersteunen, in plaats van revanchistisch te reageren. Want ons burgerinitiatief heeft blijkbaar een gevoelige snaar geraakt. Onze rechtszaak bij Raad van State over de verdraaiing van hun bevoegdheden werd op basis van zogenaamde procedurefouten opzij geschoven, zonder dat de argumenten ten gronde aan bod zijn kunnen komen. Maar zelfs dat was niet voldoende voor het Leuvens stadsbestuur en de Vlaamse overheid, die van ons elk 700 euro gerechtskosten eisten, en een rechter vonden die hen daarin tegemoet kwam.

Wat vragen we van u

0 Ik wil de eis “Assange moet onmiddellijk vrijkomen, en zijn reputatie in ere hersteld”, mee ondersteunen

0 Ik wil verder op de hoogte gehouden worden van de verdere initiatieven “Leuven solidair met Julian Assange”

0 Ik wil meewerken met vergaderingen en initiatieven van “Leuven solidair met Julian Assange”

0 Ik wil de crowdfunding steunen voor de gerechtskosten, op Crowdfunding voor rechtszaak Julian Assange – Steunactie