Open brief Assange 10 februari 2024
Op 20 en 21 februari komt Julian Assange voor het Hooggerechtshof in London, voor zijn laatste beroepsmogelijkheid tegen uitlevering aan de Verenigde Staten. Vandaar deze open brief aan de openbare omroep en de belangrijkste kranten en om zijn proces op zijn minst onder de aandacht te brengen. Maar we gaan er geen doekjes om winden: deze oproep is ook een ‘J’accuse’.
Wikileaks? Chelsea Manning? Edward Snowden? Julian Assange? Als je het aan de jongeren van vandaag vraagt, weten de meesten zelfs niet wie of wat deze namen betekenen. Laat staan in welke toestand ze zich nu bevinden, en vooral elke bijdrage ze geleverd hebben om de actuele problemen van onze tijd te kunnen begrijpen. Maar wie kan het hen kwalijk nemen als ze niet of nauwelijks de gelegenheid krijgen om er iets over te lezen, of te horen op radio en TV? De zoekopdracht “Assange” heeft bij de VRT slechts 98 resultaten, de laatste is van oktober 2022.
Jullie zullen nochtans niet beweren dat de algemene kennis van de jongeren niet van tel is. Ten eerste publiceren jullie met de regelmaat van de klok opinies over de schoolse kennis van de jongeren en hun PISA-resultaten. “Hoe moeten we ons onderwijs hervormen om die te verbeteren?” is daarbij een weerkerende vraag. Ten tweede vinden jullie ook historische kennis duidelijk belangrijk, anders zouden we met Het Verhaal van Vlaanderen geen TV-programma in prime time over de Vlaamse canon aangeboden gekregen hebben. Ten derde krijgt alles wat met militaire aangelegenheden te maken heeft een centrale plaats in de volksopvoeding. De lange analyse op de hoofdpagina van de VRTNWS over waarom een kandidaat ‘Kamp Waes’ moest verlaten, laat uitschijnen zo’n dingen dat dit cruciaal zou zijn voor hoe jongeren hun wereldbeeld vormen.
In die context is het des te opvallender dat jongeren helemaal niet meer geïnformeerd worden over Julian Assange. De oorzaak voor zijn vervolging is immers ook dat hij nieuws naar buiten bracht over militaire gebeurtenissen, niet die van een in scène gezet amusementsprogramma maar uit de echte wereld.
In een normale democratie verwachten we dat onze media de bevolking een minimale basiskennis over het belang Wikileaks meegeeft. Wat zouden onze jongeren hierover MINSTENS moeten weten of beseffen:
- de video collateralmurder die in 2010 werd uitgebracht die een wereldwijde kentering in de publieke opinie over de oorlogen in het Midden-oosten teweegbracht
- de uitspraak van Chelsea Manning: “I saw civilian deaths on a screen all day, every day”
- de lijfspreuk van Julian Assange en zijn motivatie om Wikileaks uit de grond te stampen: “If wars can be started by lies, peace can be started by truth”
- dat Julian Assange in ‘afwachting’ van zijn uitlevering aan de VS nu al bijna 5 jaar in ‘voorarrest’ zit in de zwaarbewaakte gevangenis van London Belmarsh, volledig afgesloten van de buitenwereld en in slechte gezondheid.
- dat Julian Assange, opgesloten in Londen in vervolgd door de Verenigde Staten, zelfs geen Amerikaan en geen Brit is (maar een Australiër)
- dat hem in de VS 175 jaar opsluiting boven het hoofd hangt, volgens een speciale oorlogswetgeving uit 1917 die de Amerikaanse grondwet niet respecteert.
- de poging tot ontvoering en mogelijke ‘uitschakeling’ van Assange in 2017 door de CIA (aan het licht gebracht in 2021)
- dat Wikileaks tussen 2008 en 2014, toen Assange nog geen ‘persona non grata’ was, meerdere internationaal gerenommeerde awards won voor haar journalistiek werk.
- De onthullingen van Wikileaks over de oorlog van de VS in Irak: 15.000 ondergerapporteerde burgerslachtoffer, meer dan 1300 meldingen van folteringen, 180.000 Irakezen die tussen 2004 en 2009 gevangen genomen werden (1 op de 50 mannen), 834 doden door Amerikaanse troepen door militaire checkpoints, …
- de onthullingen van Wikileaks over de systematische foltering, mishandeling, verkrachting en vermoorden van gevangen in de Amerikaanse gevangenis van Abu Ghraib in Guantanamo Bay
- dat het vermeende sex-schandaal waarin Assange in Zweden betrokken was, gefabriceerd was met valse getuigenissen, en onder druk van de Britse en Amerikaanse inlichtingendiensten, als voorwendsel om hem te kunnen uitleveren
- dat ook de Vlaamse kwaliteitskranten het nooit over hun lippen hebben gekregen om dat tegen alle bewijsmateriaal in toe te geven
- dat de door Wikileaks gevonden informatie in 2010 gepubliceerd werden door internationaal gerenommeerde kranten als The Guardian, The New York Times en Der Spiegel.
- Dat dezelfde kranten die toen samen met Wikileaks in het zonlicht konden staan, er later alles aan gedaan hebben om zich van Assange te distantiëren en hem met een karaktermoord te isoleren van de publieke solidariteit
- Dat de de meeste journalisten ook van ook onze Belgische kranten het nog steeds moeilijk hebben om te erkennen dat Assange net als zij een ‘journalist’ is
- en vooral, dat al deze zaken in een democratie, waar de pers haar rol moet vervullen als vierde macht, NIET NORMAAL zijn.
We willen jullie daarom ook maar één vraag stellen: vinden jullie dat de berichtgeving over Wikileaks en Assange de afgelopen jaren de naam ‘kwaliteitspers’ verdient?
Hoogachtend,
Karel Arnaut, KULeuven
Bruno Bové, comité Free Assange Belgium
Peter Callewaert, IT-sector, Eernegem
Marie Françoise Cordemans, comité Free Assange Belgium
Lieven De Cauter, KULeuven, comité Free Assange Belgium
Petra Denier, comité Free Assange Leuven
Jeniffer Johnson, comité Free Assange Leuven
Fred Guldentops, leerkracht, comité Free Assange Leuven
Jan Servaes, KULeuven
Robert Speijer, KULeuven
Pieter Van den Broeck, KULeuven
Eva Vanhoorne, zaakvoerder communicatiebureau, Brugge
Karin Verelst, filosoof, VUB
Luk Vervaet, auteur en voormalig leraar in de gevangenissen
Elias Vlerick, Volvo Cars, Gent
