Wat zegt het “Belmarsh Tribunal”?

Naar aanleiding van de afgelopen zittingen in de Royal Court of Justice op 27 en 28 oktober – het beroep van de VS tegen de beslissing van Vanessa Baraitser op 4 januari 2021 tot niet-uitlevering van Julian – zullen we verschillende artikels op deze blog plaatsen. De Belgische informeren ons nauwelijks over vervolging van Julian Assange, of als ze dat wel doen, geven ze quasi onkritisch het standpunt van de Amerikaanse vervolger weer.

Een bloemlezing (al vallen er niet veel bloemen te rapen)

  • Het laatste bericht over Julian Assange op VRTNws dateert van 6 januari van dit jaar
  • In de Standaard een artikel op 28 oktober, met als “nieuws”: “Het Amerikaanse gerecht wil Assange wegens spionage vervolgen omdat hij geheime informatie over het Amerikaanse militaire optreden in Irak en Afghanistan gestolen en gelekt zou hebben”. Iedereen die deze blog volgt zal hier vermoedelijk wel even zuchten of de wenkbrauwen fronsen. Om de lezers verder te (des)informeren blijft de Standaard volhardend verwijzen naar hun tendentieuze podcast “Assange, de gevallen held”, waar we met het Assange comité op gereageerd hebben, en waar de Standaard dit antwoord op formuleerde.
  • Langs franstalige kant is er een kort artikel op RtBF dat vermeld dat Assange om gezondheidsredenen zelf niet op de zitting aanwezig kan zijn
  • In Le Soir dit artikel voor de zittingen. Over het verslag van de rechtszaak zelf geen zoekresultaten…

We zullen dus op andere bronnen moeten rekenen om (betrouwbare) informatie te vinden over Assanges vervolging. Waaronder:

  • The Guardian – de krant werkte mee met de belangrijkste onthullingen van Wikileaks samen maar keerde nadien grotendeels haar kar, als “de” gevestigde Britse krant kunnen ze nu niet anders dan min of meer objectief over de rechtszaak berichten
  • Consortiumnews – een onafhankelijk, sociaal geëngageerd (of activistisch) medium
  • World Socialist Website

We beginnen een reeks posts (of beter, we doen ermee voort) met een samenvatting van wat er in het Belmarsh Tribunal gezegd werd. Zie de vorige post van Magda Theuns. In een volgende post zullen we dit initiatief ook bekritiseren – of tenminste bepaalde sprekers, en de achterliggende motieven ervan, met een meer kritische blik behandelen.

Nu geven we een summier overzicht van alle sprekers, en hoe ze hun aanklacht formuleerden.

  1. Srecko Horvath, filosoof: geeft een vergelijking van tussen het Russel Tribunaal en zijn Belmarsh Tribunal, en stelt dat Assange zich in het gezelschap Socrates bevindt. Ook Socrates werd veroordeeld omdat hij de waarheid vertelde.
  2. Tariq Ali, schrijver, journalist en filmmaker: klaagt de gruwelijkheid van de War on Terror aan: “Amerikanen die totaal onschuldige, maar dan ook totaal onschuldige Iraakse families bombarderen en daarmee lachen alsof het een fantastische grap is. Maar voor de miljoenen in de Arabische wereld die gestorven zijn in de 20 jaar dat die oorlogen woeden, is dat absoluut geen grap. En (om de gruwelijkheden van de War on Terror naar buiten gebracht te hebben) zou Julian (Assange) in plaats van terechtgesteld, als een held moeten geëerd worden.”
  3. Selay Ghaffar, Afghaanse sociaal activiste voor kinderen in vluchtelingenkampen in Pakistan: spreekt over de dodentol van de Amerikaanse oorlogen in Afghanistan. “Volgens 241.000 Afghanen zijn gestorven in of door vuurgevechten tussen de Amerikaanse troepen en de Taliban. Maar de werkelijke tol is volgens mij veel hoger, zoals bij de meeste oorlogsconflicten het geval is. Ook de ‘verborgen’ schade van de oorlog wordt nooit belicht. Maar 2/3e van alle Afghaanse kinderen kampt met mentale en emotionele problemen als gevolg van de oorlog. De oorlog heeft de armoede en hongersnood in Afghanistan enorm versterkt.”
  4. Jeremy Corbyn, Brits politicus van Labour: praat over de invasie in Irak, gebaseerd op de leugens van de Weapons of Mass Destruction, en beroemt zijn eigen rol in het mede-organiseren van een grote anti-oorlogsbetiging in London in februari 2003. “Julian Assange zou heel fier mogen zijn op zijn rol om die zaken aan het licht te brengen, die anders nooit geweten zouden zijn.”
  5. Eyal Weizzman, Brits-Israelische architect: klaagt de onmenselijkheid van drone strikes aan. Het soort van oorlogsvoering waarbij alle bewijs wordt verwijderd, en ook met het juridische apparaat van de staat “onzichtbaar” wordt gemaakt. In de VS en Israel is de resolutie voor de grootte van de pixelbeelden (de fotografische resolutie) voor satellietbeelden vastgelegd op 50 cm, respectievelijk de grootte van de wagen. Dit is een bewuste keuze om geen sporen na te laten van drone strikes.
  6. Absana Begum, Britse politica voor Labour: “de oorlogen in Irak en Afghanistan waren illegaal. “De zaak Assange is zo belangrijk omdat het gaat over volksmacht tegenover staatsmacht, in onze wereld die zo vaak onrechtvaardig is.”
  7. Özlem Demirel, Duitse politica voor Die Linke: “Het werd gezegd dat de oorlog in Afghanistan over ‘waarden’ ging, er werd gezegd dat het over de bevrijding van vrouwen ging en er werd gezegd dat het over ‘nation building’ ging. Nooit werd er gezegd dat het eigenlijk over geopolitieke belangen ging. In Irak werd er gezegd dat het om een dictator ging en zijn wapens, nooit werd gezegd dat het om oorlog en financiële belangen ging.”
  8. John McDonnell, Brits politicus voor Labour: benadrukt dat hij niet enkel politicus is, maar ook voorzitter van de parlementaire groep die de belangen van journalisten verdedigt. Bewierookt zichzelf met een lange “staat van dienst” met interventies tegen besluiten die de journalistieke vrijheid aan banden willen leggen. “Wij zijn het land van Tom Paine, auteur van ‘The Rights of Man‘, waaronder de vrijheid van meningsuiting centraal staat. De enige ‘misdaad’ die Assange begaan heeft, is om de waarheid te zeggen. Hij wordt nu extreem zwaar behandeld in de gevangenis, en dat kan niet anders dan zware gevolgen hebben op zijn gezondheid. Dit wordt bewust gedaan om een signaal te zenden naar alle andere kritische journalisten en klokkenluiders.”
  9. Yanis Varoufakis, voormalig Grieks minister van financiën ten tijde van de Griekse crisis: begint met te stellen dat hij enorm vereerd is om te kunnen deelnemen aan dit “Belmarsh Tribunal” (tussen haakjes iets wat hij zelf mee georganiseerd heeft als oprichter van de “Progressive International“). Vertelt dat hij dankzij Julian Assange en Wikileaks te weten kwam dat de officials van de EU en de IMF hem tijdens de Griekse schuldencrisis achter de schermen gelijk gaven.
  10. Heike Hänsel, Duitse politica voor Die Linke: herhaalt dat de oorlog in Afghanistan illegaal was en tegen de mensenrechten. De Amerikaanse aanklagers hebben onbetrouwbare en onverantwoorde getuigen gebruikt, zoals Sigur THordarsson, om Assange valselijk beschuldigen. Ze doet op een beroep op de Duitse regering en de Europese Unie om de persvrijheid te verdedigen en te interveniëren voor de vrijlating van Assange.
  11. Richard Burgon, Brits parlementair voor Labour: klaagt de oorlog in Lybië aan met de slavenmarkten. De barbaarse toestand in Lybië is de verantwoordelijkheid van de interventie in 2011. De verantwoordelijken daarvoor zouden moeten terecht gesteld worden, niet degenen die de waarheid hierover aan het licht gebracht hebben zoals Julian Assange.
  12. Ewen Macaskill: Schotse journalist die de ondermeer onthullingen van Edward Snowden publiceerde in The Guardian. “Wat Julian Assange en Chelsea Manning deden is niet anders dan wat ikzelf deed als onderzoeksjournalist. Edward Snowden gaf mij in Hong Kong ook een memory stick met duizenden bestanden met geheime documenten om daar belangrijke informatie uit te halen. Waarom wordt Assange dan geviseerd en andere onderzoeksjournalisten niet? Assange is een gemakkelijk doelwit, ze kunnen met zijn vervolging een voorbeeld stellen voor anderen. Obama vervolgde ondanks zijn “liberaal” profiel meer klokkenluiders dan alle andere VS-presidenten voor hem samengeteld. Ik wil Assange bedanken dat Wikileaks geholpen heeft om Snowden via Hongkong naar Rusland over te krijgen, waar hij diplomatieke bescherming geniet. Anders zou hij nu hetzelfde lot delen als Assange.”
  13. Scott Ludlam, een voormalig Australisch politicus voor de Greens: “de vervolging van Assange is een vorm van juridische oorlogvoering, waarbij het de VS zelfs niet in de eerste plaats te doen is om het juridische verdict as such. Ongeacht de gerechtelijke uitspraak krijgen ze wat ze willen: Julian Assange blijft ondertussen gevangen, in een zeer streng regime van isolatie, wat volgens de rapporteur van de Verenigde Naties overeenkomt met foltering.” Ludlam doet een oproep aan Joe Biden om de aanklachten tegenover Assange te laten vallen.
  14. Deepa Govindarajan Driver, prof aan het ICMA centre over de werking van financiële markten: ze stelt zichzelf voor als een journalist die verschillende schandalen in Afrika naar buiten gebracht heeft. Daniel Hale, Steven Donziger, Craig Murray: ze zijn allemaal slachtoffers van een vergelijkbare soort vervolging waar Assange ook mee aangevallen wordt. Achter de grandeur van de gerechtsgebouwen zit enkele een wrede behandeling. Assanges kreeg een computer met vastgelijmde toetsen, moest zijn bril afgeven voor verschillende maanden, werd een tandartsbehandeling ontzegd na tandbederf, enzovoort. De opperrechter van het hof die over Assanges lot moet beslissen, is getrouwd met iemand die een toppositie van de MIA (de Britse inlichtingendiensten) had, enzovoort. Alles samen genomen is de vervolging van Assange een complete travestie van wat rechtspraak zou moeten zijn.
  15. Renata Avila, advocate in het legal team van Julian Assange: “Juridisch gezien is dit een enorm zwakke zaak. Dit gaart niet over recht spreken, het gaat over een politieke afrekening.”
  16. Stefania Maurizi, Italiaanse onderzoeksjournalist: “Het was enkel dankzij Julian Assange dat ik al mijn corruptieschandalen, ook die in mijn eigen land, heb kunnen uitbrengen. Het enige verschil is dat ik altijd in alle veiligheid heb kunnen werken, terwijl Julian Assange kapotgemaakt is. Ik gebruik deze harde woorden: hij is kapotgemaakt, en het is verschrikkelijk om te zien in welke toestand hij nu (in de videolink) voor zijn eigen proces moest verschijnen.” Maurizi hekelt de rol van de Crown Prosecution Service, het Brits parket, die in de Zweedse zaak tegen Assange bewust bewijsmateriaal hebben laten verdwijnen. Hoe kunnen die hier nog een onpartijdige rol spelen bij de vervolging van Assange?
  17. Rafael Correa, voormalig president van Ecuador die Assange diplomatiek asiel verleende in de Londense ambassade: “Assange werd mishandeld in de Londense ambassade met een ganse reeks pesterijen die we als foltering kunnen bestempelen. Toen Lenin Moreno (Correa’s opvolger) de diplomatieke bescherming ophief, schrapte hij daarvoor een belangrijk artikel van de Ecuadoriaanse Grondwet. De bevolking werd hierover niet ingelicht, de pers was medeplichtig aan de omerta.”
  18. Annie Machon, ex-Mi5-medewerker en klokkenluider die met Julian Assange samenwerkte: “Hij is één van de meest intelligente maar ook zorgzamen mensen die ik ontmoet heb, uiterst bezorgd om de bescherming en veiligheid van klokkenluiders die met schandalen naar buiten komen.”
  19. Daniel Ellsberg, whistleblower van de ‘Pentagon Papers‘ in 1971: getuigt dat er in 1972 ook plannen van de CIA waren om hem fysiek onschadelijk te maken (to “incapacitate Daniel Ellsberg”), net zoals nu ook bekend werd dat met Assange zou gebeuren. De onthullingen dat de Amerikaanse overheid probeerde om Assange te vermoorden, moeten de Britse rechter maar tot 1 conclusie doen leiden: het schandalige beroep van president Joe Biden verwerpen.
  20. Stella Moris, echtgenoot van Julian Assange en lid van zijn legaal team: “De vervolging van Julian is een rechtstreeks gevolg van de War on Terror. Die gaat niet alleen over illegale oorlogen, maar over het naar huis brengen van de ondermijning van onze fundamentele rechten. Het is niet begonnen bij Julian en zal niet stoppen bij Julian. In 2013 al besliste de Amerikaanse overheid om Glenn Greenwald, Laura Poitras en vermoedelijk ook Ewen Mackaskill als ‘information brokers’ te bestempelen, om hen als staatsgevaarlijk te kunnen beschouwen en onder dat statuut te kunnen vervolgen. Het gaat over veel meer dan alleen over Julian. Dat zien we in de pogingen om de Policing Bill en de Official Secrets Act te hervormen in de UK, dat zien we in de censuuroperaties op internet. Alle belangrijke mensenrechtenorganisaties orgnisaties van persvrijheid roepen nu op voor Julian’s vrijheid, omdat ze begrijpen dat hier onze persvrijheid en al onze fundamentele vrijheden op het spel staan. Als we deze zaak kunnen winnen, dan kunnen we tegen deze aanval op onze rechten terugvechten. Als we verliezen dan gaan we dat niet kunnen doen”
  21. Ben Wizner, advocaat van Edward Snowden: “”De vervolging van Assange is een enorm precedent, met gigantische gevolgen voor journalisten wereldwijd. Geheime documenten verzamelen over corrupte regimes, dat hebben onderzoeksjournalisten altijd en overal gedaan. De VS sparen kosten noch moeite om te stellen dat Assange en Wikileaks geen journalisme was, maar ‘samenzwering’. Alle goede journalisten ‘zweren samen’ met hun bronnen om aan die informatie te komen. Bijna geen enkel politiek schandaal zou anders ooit aan het licht kunnen gekomen zijn. Een andere chockerende vaststelling van deze zaak is de macht die de VS zich aanmeten om een niet-Amerikaanse staatsburger te vervolgen en voor het Amerikaans gerecht te dagen. Julian heeft zich als Australisch staatsburger op geen enkele manier te verantwoorden tegenover de Amerikaanse wetten over geheimhouding! Beelden we ons in hoe de Amerikaanse overheid zou reageren wanneer Iraanse of Russische autoriteiten Amerikaanse journalisten zouden willen laten uitleveren, omdat die de geheimhoudingswetten van die landen zouden geschonden hebben. Het is totaal absurd dat de VS de rest van de wereld willen onderwerpen aan hun wetgeving zoals de Espionage Act. Als Assange zich voor een Amerikaanse rechtbank zal moeten verdedigen, dan hebben de volgende keer de Amerikaanse, Franse, Britse autoriteiten geen principieel been meer om op te staan wanneer bijvoorbeeld China of Iran een uitlevering van één van hun journalisten eist. Nog iets belangrijk: de zaak is nu in handen van de rechters. Zij staan zogezegd voor immuniteit en neutraliteit en houden enkel rekening met ‘juridische’ argumenten. Maar ik kan jullie garanderen dat zij enorm aandachtig zijn naar hoe deze zaak wordt opgenomen in de publieke sfeer, bij het grote publiek. Als het grote publiek stil blijft, dan zullen ze denken dat ze tot uitlevering en vervolging kunnen overgaan. Maar als het grote publiek dat dit onaanvaardbaar is in een democratie en een open samenleving, dan zullen de rechters hier oren naar hebben. Dus mijn boodschap tot iedereen is: zorg ervoor dat die boodschap gehoord wordt”
  22. Edward Snowden, voormalige computerexpert voor de CIA, en meest gekende klokkenluider voor Wikileaks wereldwijd: “We hebben het recht te weten wat ons aangedaan wordt, en we hebben een recht om te weten wat onze overheden uitvoeren in onze naam. Dat recht stond al onder druk, maar wordt nu nog eens in de vevolging van Assange extra in de verf gezet. Assange is vervolgd als de zuiverste politieke crimineel. In de ogen van het Amerikaans establishment staat hij symbool voor alles wat ze haten: openbaarheid van alles wat regeringen doen en wat het daglicht niet mag zien. Julian Assange wou zich niet neerleggen bij deze geheimhouding, en dat is de reden waarom hij op deze manier vervolgd wordt. En Julian is iemand die nooit plooide onder druk, die nooit een compomis sloot onder bedreigingen. Hij zal nooit plooien, hij zal eerder breken dan te plooien. Dat is de reden waarom hij zo hard wordt aangepakt. Maar wij mogen niet stoppen vooraleer Assange vrij is. Wat hem overkomt is een misdaad, en als we de wereld willen bevrijden dan moeten we Julian Assange bevrijden.”